فاضل آبیعز الدین حسن بن ابی طالب یوسفی، معروف به «فاضل آبی» و «ابن زینب»، عالم، فاضل، محقق، فقیهی قوی در فقاهت، شارح المختصر النافع ، شاگرد محقق ثانی (رحمه الله) میزان فضل او بیش از میزان شهرت اوست و دانش وی افزون از یاد و نام اوست. کتاب او، کشف الرموز فی شرح المختصر النافع ، کتابی خوب است که مشتمل بر فوائد بسیار و تنبیهات عالی است. بین او و استادش مباحثات و اختلافات بسیار، در مواضع مختلف بوده است. ۱ - زادگاه«آبی» بیان کننده نسبت او به «آبة» (بر وزن ساوه) است که «آوه» نیز گفته می شود. «آوه» شهر کوچکی است از توابع قم که اهل آن از زمان ائمه علیهم السلام شیعه بوده اند. ۲ - نظرات فقهی- فوریت قضای نماز - حرمت نماز جمعه در عصر غیبت - عدم ارث زوجه از خانه ها و منازل، اگر چه دارای فرزند باشد. ۳ - نگارش کتابدر سال ۶۷۲ از نگارش کتاب خود کشف الرموز فی شرح المختصر النافع فارغ شد. ۴ - پانویس۵ - منبعالکنی و الالقاب؛ القمی، الشیخ عباس؛ منشورات مکتبة الصدر؛ شارع ناصر خسرو؛ طهران؛ بیتا. |